مسجد خیالی، آبرنگ، اندازه ۱۰۰x۷۰

اولین تجربۀ هنری حاج مصورالملکی در عرصۀ جهانی ، شرکت داده شدن یکی از تابلوهای مینیاتور ایشان در نمایشگاهی در لندن به سال ۱۹۳۲ میلادی بود. این تابلو به حدی توجه ملکۀ انگلستان، همسر جرج پنجم، را به هنگام بازدید از نمایشگاه جلب کرد که در همان لحظه سفارش تابلویی هم تراز آنرا ، توسط پروفسور "پوپ" , ایران شناس شهیر , به استاد میدهد.

با وجود اینکه این نقاشی ترکیبی کاملاً ذهنی و خیالی است، اما در جای جای آن از آرایه های بناهای تاریخی ایران اقتباس هایی شده است، از جمله خطوط سردر مسجد که برگرفته از گچبری کم نظیری در گلویی گنبدی در مسجد جامع اصفهان میباشد.

این تابلو قسمتی از یک شهر وعمارت مسجدی را نمایش میدهد که در آن نمازگزاران مشغول عبادت هستند. استاد برای ایجاد فضای ملکوتی و حالت جذبه و خلوص نمازگزاران در اثر خود، ساعت ها در مسجد به سر میبردند تا لحظه هایی را که میخواستند در تصویر جان ببخشند مجسم کنند و صحنه ای خیال انگیز از مسجدی با شکوه و افسانه ای را به تصویر درآورند.
این نقاشی که به شیوه ای اصیل و بدون سایه پردازی و پرسپکتیو کار شده است ، از هر نظر یادآور شاهکارهای نقاشی ایرانی در دوران اوج کتابت و نقاشی ایران، یعنی مکتب هرات و مکتب تبریز صفوی است.

در پی خلق تابلوی مسجد خیالی ملکه نیز ضمن تقدیر از استاد مصورالملکی ، یک قطعه مدال "تاجگذاری جرج پنجم و ملکه" رابه ایشان اهدا مینماید.